عشق و رابطه؛رابطه ی عشق

نگرش به عشق از عظیم ترین منشا نیرو تا توان فرساترین تجربه را در بر می گیرد.مستقل از تنوع تعابیر و برداشت ها، توافقی نیز هست که "عشق" تجربه عظیم بشری در بین مخلوقات و به تعبیری پل رسیدن به جایگاه تعالی انسانی است.

این همه ممکن خواهد بود، اگر: عشق را بشناسیم و در پیچ و خم های عشق، عاشق جویی را به جای عاشق شدن تعبیر نکنیم.خود خواهی را به جای خود دوستی نگیریم و تجربه عشق را به جای پروژه ای تبدیل نکنیم که به جای شعف آفرینی، سنگینی اهداف در روندش جایگزین شود.

ورای حسن تعبیر یا سوء تعبیر از عشق ، نکته ای است که شاید کمتر به آن نگریسته ایم و آن درک از عشق به مثابه کیفیت ویژه ی رابطه ی انسانی است.

این کلاس با بررسی جایگاه ویژه ی انسانی در رابطه با عشق،تمرکز را بر رابطه ی عشق به مثابه رابطه ی ویژه  انسانی قرار می دهد.در چنین حالتی مساله را می توان این گونه مطرح نمود که آیا رابطه ی عشق ، رابطه ای با بافت، کیفیت و ارتفاع دیگری از روابط انسانی است؟اگر این چنین است چگونه وچرا؟